Ulica Gospodar Jevremova u Šapcu, dobila je ime po Jevremu Obrenoviću, mlađem bratu Miloša Obrenovića. Formirana je pre 1826. godine istovremeno sa još nekoliko ulica u okolini, zauzima površinu od 15.650m² i prvobitno se tu nalazila zgrada železničke stanice. Gospodar Jevremova, uz Karađorđevu ulicu, čini centralne gradske ulice i pešačku zonu.
Jevrem Obrenović je rođen u Gornjoj Dobrinji (kod Požege) oko 1790. godine. U martu 1816. godine, Miloš Obrenović ga je postavio za obor-kneza Šabačke nahije. Gospodar Jevrem je najzasluženiji za prosperitet Šapca, kako u ekonomskom, tako i u kulturnom smislu.
Ulica Gospodara Jevrema je nastala u 19. veku, širenjem grada prema jugu, u odnosu na Bair i njena istorija je vezana za istoriju formiranja gradskog jezgra starog Šapca. Istovremeno je nastalo i nekoliko ulica u okolini. Gospodar Jevrem je u toj ulici podigao svoj konak, tada najreprezentativniju građevinu, ne samo ove celine već i samog Šapca. Jevremov konak, bio je prvi knežev konak u Srbiji. Građen je u „balkanskom stilu“ od 1822—1824. godine, kao rezidencija. Izgradnjom je rukovodio Hadži Nikola Živković, glavni neimar kneza Miloša Obrenovića.
Velika graditeljska aktivnost u ovom periodu je posledica je ekonomskog prosperiteta grada Šapca, koji je tada postao po važnosti. Kao pogranični grad prema Austrougarskoj, Šabac je zahvaljujući gospodaru Jevremu, za 15 godina koliko je proveo u ovom gradu, vrlo rano prihvatio evropski graditeljski stilm. Glavne ulice su se sekle pod pravim uglom, a ostale su prema njima „izvedene lenjirom“. Ovaj period se često naziva i „Jevremovim zlatnim dobom“, pošto je osnovao brojne važne ustanove, obezbedio biblioteku, školu, učitelje, lekare i apotekare, izgradio jedan od najlepših konaka u Srbiji, doneo u zemlju prvi klavir, savremeni nameštaj, pribor za jelo. Zahvaljujući njemu, već krajem 19. veka Šabac više nije ličio na tursku kasabu, već na srednjoevropski grad, u kome su se osećali uticaji eklektičke arhitekture stilova, secesije i modernizma.
U istoj ulici se nalaze građevine podignute u rasponu od skoro dva veka, mada je najveći broj sazidan tokom prve polovine 20. veka. Postoje i zgrade podignute posle Drugog svetskog rata, ali one grubo narušavaju autentičnosti jednog dela celine. Pri njihovoj izgradnji porušene su mnoge zgrade iz 19. veku, pa i konak Jevrema Obrenovića. Danas na postojanje ove građevine, osim fotografija, podsećaju i dve mermerne ploče koje se čuvaju u Šabačkom muzeju.
U ulici se posebno ističu zgrade Načelstvo okruga podrinjskog (1906), Okružni sud (1907), arhitekte Milorada Ruvidića, Dom šabačke trgovačke omladine, izgrađen pre Prvog svetskog rata, prva kuća doktora Andre Jovanovića, s kraja 19. veka, zgrada u broju 13, građena krajem 19. i početkom 20. veka, kuća sarača i sedlara Stanića, s početka 20. veka, zgrada Prve narodne apoteke (1928) i kuća dr Lazara Petrovića, građena između dva svetska rata.
„Ovaj medijski sadržaj sufinansiran je sredstvima grada Šapca, u okviru projekta „Šabac grad kulture“ za 2021. godinu.
Stavovi izneti u podržanom medijskom projektu nužno ne izražavaju stavove organa koji je dodelio sredstva“.